Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 863

สู่เป่ยเฉินมองอันธพาลตรงหน้า อดขำไม่ได้

ไอ้หมอนี่ตาบอดหรือไง ไม่เห็นหรือว่าเมื่อกี้เขาจัดการพวกมันไปหมดแล้ว แต่กลับกล้าเดินเข้ามาโดยไม่รู้จักความตาย ชีวิตเบื่อแล้วสินะ

สู่เป่ยเฉินเบี่ยงตัวไปทางขวา ต่อยหมัดเข้าที่ด้านขวาของลำคอ ลูกน้องคนนั้นตาเหลือกแล้วล้มลงไปนอนนิ่งไม่ขยับ

"เป็นอันธพาลก็ไม่ต้องมี...