Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 794

เห็นลูกชายคิดได้แล้ว หยางอี้ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

"ดีที่เข้าใจแล้ว" เขาพูดอย่างโล่งใจ

ความน่ากลัวของมนุษย์อยู่ตรงที่ความคลั่งแค้นเมื่อหมดหนทาง ถ้าหยางจงรุ่ยยังยึดมั่นในความคิดแก้แค้นในใจไม่ปล่อยวาง บางทีเขาอาจเดินไปบนเส้นทางที่ไม่มีวันหวนกลับ

แต่โชคดีที่เขาดูเหมือนจะเข้าใจอย่างชัดเจน

ห้องผู้ป่...