หมอเทวดาผู้โชคดี

บทที่ 474

สุเป่ยเฉินวางอาคมเสร็จแล้วก็ส่ายหน้าเบาๆ แม้ว่าวิชาลี้ลับนี้จะเป็นมรดกตกทอดจากบรรพบุรุษ แต่เพราะเขาไม่เคยศึกษาอย่างจริงจัง จึงใช้งานได้ไม่คล่องนัก ดูเหมือนต่อไปคงต้องฝึกฝนให้มากกว่านี้

เมื่อทำทุกอย่างเสร็จ สุเป่ยเฉินก็นั่งรออย่างเงียบๆ อยู่ข้างๆ

แต่การรอครั้งนี้ผ่านไปกว่าครึ่งชั่วโมง สุเป่ยเฉินขมวด...