หมอเทวดาผู้โชคดี

บทที่ 387

ลินชิงยาเห็นเขาพูดไม่จบ จึงเสริมให้ว่า "คุณรู้สึกเหมือนอยู่ต่อหน้าฉันแล้วเหมือนไม่ได้สวมเสื้อผ้าใช่ไหม"

ซูเป่ยเฉินชะงักไปครู่หนึ่ง ในทันใดนั้นเขารู้สึกเหมือนถูกมองทะลุความคิด

เขาตัดสินใจปิดปาก ไม่พูดอะไรอีกแม้แต่คำเดียว

ไม่นานนัก รถตำรวจคันหนึ่งแล่นเข้ามา

คนขับเป็นตำรวจหนุ่ม เมื่อเห็นภาพตรงหน้า เข...