Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 325

พ่อค้าข้างถนนไม่ได้สนใจคำพูดของซูเป่ยเฉินเลย เขาหัวเราะเยาะ "ฮ่าๆ ฉันแค่เป็นแผงลอยเล็กๆ จะต้องมีป้ายร้านบ้าอะไร"

"อีกอย่าง ถนนของเก่าคนเดินผ่านไปมาทุกวัน พวกเรามีลูกค้าไม่ขาดสาย ถึงไม่มีลูกค้าอย่างนายก็ไม่อดตาย"

จากนั้นเขาเชิดหน้า พูดอย่างหยิ่งยโส "พูดตรงๆ นะ ของชิ้นนี้ฉันซื้อมาจากชนบทยี่สิบหยวน เ...