Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 313

ถังชิงจือรับนามบัตรของเจียงคุนแล้วรู้สึกซาบซึ้งใจซูเป่ยเฉินอย่างมาก

เขากลัวว่าตัวเองอยู่ที่นี่จะรบกวนบรรยากาศของคนอื่น จึงลุกขึ้นบอกลา

พอออกจากประตูมา ถังชิงจือตบหน้าตัวเองเสียงดังเพียะ พึมพำว่า "สมน้ำหน้าที่มองคนต่ำต้อย คราวนี้จำไว้ซะบ้างแล้วใช่ไหม"

ในห้องวีไอพี โทรศัพท์ของจางปิ้งดังขึ้นกะทันหัน...