บทที่ 3
กลับมาที่โรงพยาบาลแพทย์แผนจีน ซูเป่ยเฉินคิดว่าตัวเองจะได้รับการต้อนรับเหมือนวีรบุรุษผู้พิชิตศึก ถูกพยาบาลสาวสวยห้อมล้อมมาจูบแก้ม
แต่ความจริงช่างโหดร้าย ไม่มีใครในโรงพยาบาลสนใจเขาเลยสักคน
ซูเป่ยเฉินที่เต็มไปด้วยความกระตือรือร้นราวกับถูกโจมตีอย่างหนัก จำต้องลดความคาดหวังลงมาและกลับไปใช้ชีวิตอันแสนลำบากของนักศึกษาฝึกงานต่อไป
วันนี้ เขาเข้าเวรกะดึก หลังจากทบทวนความรู้ทางการแพทย์ในหัวเสร็จแล้ว ซูเป่ยเฉินก็นั่งที่เคาน์เตอร์เวรด้วยความง่วงงุน
ตอนนี้เป็นเวลาตีสามแล้ว ช่วงเวลานี้ควรจะเป็นช่วงที่โรงพยาบาลเงียบที่สุด แต่จู่ๆ ก็มีเสียงฝีเท้าเร่งรีบดังมาจากห้องโถงผู้ป่วยนอก
"ไอ้เหี้ย! มีใครยังหายใจอยู่มั้ย รีบออกมาช่วยคนเร็ว!"
ซูเป่ยเฉินกำลังพบกับนางฟ้าในความฝัน กำลังจะได้สัมผัสมือเนียนนุ่มของเธอ แต่จู่ๆ ก็ถูกปลุกให้ตื่น ทำให้รู้สึกหงุดหงิด
ก่อนที่เขาจะได้สติ ชายหนุ่มผมย้อมสีเหลืองคนหนึ่งก็เดินเข้ามาด้วยความโกรธ และทุบโต๊ะเคาน์เตอร์เวรอย่างแรง
"เฮ้ย! พูดกับแกอยู่นะ แกมัวชักช้าอะไรวะ รีบไปช่วยคนเร็วเข้า!"
พูดจบ เขาก็คว้าคอเสื้อของซูเป่ยเฉินแล้วลากออกไปข้างนอก
เมื่อมาถึงประตูห้องโถง บนพื้นมีชายหนุ่มคนหนึ่งนอนอยู่ ตัวเต็มไปด้วยเลือด หมดสติไปแล้ว
ซูเป่ยเฉินเห็นว่าเขาบาดเจ็บสาหัส จึงจับชีพจรที่ข้อมือ ครุ่นคิดสักครู่ แล้วขมวดคิ้วพูดว่า "อาการของเขาร้ายแรงมาก กระดูกซี่โครงหักหนึ่งซี่ และทิ่มทะลุปอดด้านซ้าย ถ้าไม่รีบผ่าตัดทันที อาจจะเป็นอันตรายถึงชีวิตได้"
เมื่อได้ยินคำพูดของเขา ไอ้ผมเหลืองก็ตกใจจนเหงื่อเย็นผุด
เขาพูดเสียงดัง "ในเมื่อแกรู้อาการบาดเจ็บของคุณชายถังชัดเจนขนาดนี้ ก็รีบช่วยเขาสิ! บอกให้รู้นะ เขาเป็นลูกชายคนโตตระกูลถัง ถ้าเกิดอะไรขึ้น กูจะทำให้มึงได้เจอดี!"
ซูเป่ยเฉินตกใจในใจ ตระกูลถังเป็นตระกูลมั่งคั่งอันดับต้นๆ ของเมืองเยียนเป่ย ทำไมคุณชายใหญ่ตระกูลถังถึงได้มาบาดเจ็บสาหัสในยามดึกดื่นแบบนี้?
ตอนนี้ ไอ้ผมเหลืองมีท่าทีก้าวร้าวมาก ไม่สนใจเลยว่าซูเป่ยเฉินเป็นเพียงแพทย์ฝึกหัด ขอแค่รักษาคุณชายถังให้หาย ต่อให้เป็นขอทานข้างถนนเขาก็ไม่สนแล้ว
ซูเป่ยเฉินแน่นอนว่ามีความสามารถรักษาคนไข้คนนี้ได้ ตามเสียงแนะนำในหัวของเขา เขาแค่ใช้เข็มเงินปิดจุดสำคัญไม่กี่จุด ก็จะช่วยบรรเทาอาการบาดเจ็บของคุณชายถังได้ ซึ่งเป็นเรื่องง่ายมาก
แต่ประเด็นสำคัญคือ เขาเป็นเพียงนักศึกษาฝึกงานตัวเล็กๆ ยังไม่มีใบอนุญาตประกอบวิชาชีพ ถ้าตอนนี้เขาลงมือรักษาอย่างไม่ระมัดระวัง อาจถูกโรงพยาบาลไล่ออกได้
ซูเป่ยเฉินไม่อยากเสียโอกาสเป็นหมอเพราะความอวดดีชั่วครู่ นี่คือความฝันตลอดชีวิตของเขานะ
"ขอโทษครับ ผมเป็นเพียงนักศึกษาฝึกงานที่เข้าเวร ไม่มีคุณสมบัติในการรักษาคนไข้ ผมทำได้แค่ช่วยพาคุณไปห้องฉุกเฉิน"
พูดจบ เขารีบโทรหาหมอหลิวที่เข้าเวรอยู่ เพื่อแจ้งให้หมอหลิวมาช่วยคน
"โอ้โห คุณชายใหญ่ตระกูลถังเป็นอะไรไปนะ เมื่อกี้ยังกระโดดโลดเต้นอยู่เลย ทำไมตอนนี้ถึงนอนไม่ไหวติงอยู่บนพื้นล่ะ? จิ๊ๆ น่าสงสารจริงๆ!"
ด้านนอกห้องโถง จู่ๆ ก็มีเสียงยโสโอหังดังขึ้น
เห็นหญิงสาวคนหนึ่งสวมเสื้อคลุมสีแดงเข้ม คาบบุหรี่ก้านยาว เดินอย่างสง่างามเข้ามาในห้องโถง
"เสวียนเยว่?"
ไอ้ผมเหลืองเห็นผู้หญิงคนนี้ก็อึ้งไป ไม่คิดว่าเธอจะตามมาที่นี่ด้วย
คุณชายถังบาดเจ็บขนาดนี้ ล้วนเป็นเพราะเธอทั้งนั้น เธอยังไม่คิดจะหยุดมือหรือไง หรือว่าตั้งใจมาที่นี่เพื่อฆ่าปิดปาก?
ซูเป่ยเฉินยืนอยู่ข้างๆ ตกตะลึงไปแล้ว
ตั้งแต่เกิดมาเขายังไม่เคยเห็นผู้หญิงสวยขนาดนี้มาก่อน แค่รูปร่างเว้าโค้งเพรียวบางของเธอ ก็ทำให้เขาต้องกลืนน้ำลาย
"เฮ้ ผู้หญิงคนนี้มีสไตล์จริงๆ!" ซูเป่ยเฉินอดชื่นชมในใจไม่ได้