Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 25

สุเป่ยเฉิน: นวนิยายแปล

สุเป่ยเฉินเดินออกมาจากโรงงานร้าง เดินทางกว่าชั่วโมงกว่าจะพบป้ายรถเมล์

เมื่อนั่งรถกลับเข้าเมือง ก็เกือบเที่ยงแล้ว ท้องของสุเป่ยเฉินร้องจ๊อกๆ ด้วยความหิว เขาตั้งใจจะหาร้านอาหารใกล้ๆ กินมื้อเที่ยงง่ายๆ แต่ร้านที่เขาเดินผ่านหลายร้านล้วนเต็มไปด้วยลูกค้า

สุเป่ยเฉินตอนนี้ก็ถือว่...