Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 90

วันรุ่งขึ้นจางหางตื่นตั้งแต่ฟ้ายังไม่สาง เมื่อวานเขาเหนื่อยมากจนแทบจะหลับทันทีที่หัวแตะหมอน โชคดีที่ซูเสี่ยวซีไม่ได้เป็นเหมือนโอหยางเสี่ยวนวน ที่จู่ๆ ก็หายวับไปตอนเขาตื่นขึ้นมา

ตอนที่จางหางตื่น ซูเสี่ยวซีกำลังนอนหลับอยู่ เธอขดตัวในอ้อมกอดของเขาเหมือนลูกแมวตัวน้อย ขนตายาวของเธอยังมีหยดน้ำตาเกาะพราว ...