บทที่ 4
"ปลาดอทสามเซียน"
"ปลาดอทสามเซียน" คือฉายาที่เหล่านักดูไลฟ์ขนานนามให้กับนักไลฟ์สาวที่เซ็กซี่และมีเสน่ห์ที่สุดบนแพลตฟอร์มนี้ บนแพลตฟอร์มปลาดอทมีเพียงสามคนเท่านั้นที่ได้รับฉายานี้ และคนที่ครองอันดับหนึ่งก็คือสาวที่ใช้นามแฝงว่า "น้าสาว" ที่กำลังยืนอยู่ตรงหน้าจางหางนี่เอง!
ไม่น่าแปลกใจเลยที่เมื่อครู่มีคนมากมายคลั่งไคล้อยากจะเจอเธอ ที่แท้เธอมีสถานะ "เจ๋งขั้นเทพ" ขนาดนี้นี่เอง!
"นาย!"
แม้แต่สาวสวยที่เคยเผชิญกับการถูกหยอกล้อจากหนุ่มๆ นับหมื่นโดยไม่สะทะสะเทือน ก็คงทนไม่ได้เมื่อถูกเรียกตรงๆ ว่าเป็น "ปลาดอทสามเซียน" ยิ่งถ้าเป็นถังเสี่ยวอี๋ที่รักหน้ารักตาเป็นพิเศษด้วยแล้ว เธอเคยรู้สึกดีกับหมอนี่ที่เคยช่วยเหลือเธอไว้ แต่คำพูดเมื่อกี้ทำให้ความรู้สึกดีๆ นั้นมลายหายไปหมดสิ้น!
"เอ่อ ผมไม่ได้หมายความอย่างนั้น คือว่า... ผม... อืม... ผม..."
สีหน้าของน้าสาวทำให้จางหางรู้ตัวทันทีว่าตัวเองพูดผิดไปแล้ว เขารีบพยายามแก้ตัว แต่เมื่อต้องเผชิญหน้ากับสาวสวย จางหางกลับพูดติดอ่าง ยิ่งพูดก็ยิ่งสับสน พึมพำอยู่นานสองนานก็ไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้
"ฮึ! ลาก่อน แล้วก็อย่าเจอกันอีก!"
ถังเสี่ยวอี๋ไม่มีเวลามาเสียเวลากับจางหาง เธอทำปากยู่ หมุนตัวเดินจากไป แต่ถูกจางหางเรียกไว้: "เฮ้! ถังเสี่ยวอี๋ กระเป๋าคุณ... ลืมเอาไปนะ!"
ถังเสี่ยวอี๋หันกลับมาจ้องจางหางด้วยสายตาเขม็ง กัดริมฝีปากสีแดงถามว่า "คุณรู้ได้ยังไงว่าฉันชื่อถังเสี่ยวอี๋?"
ทุกคนที่ทำไลฟ์สตรีมล้วนมีนามแฝงของตัวเอง ชื่อจริงถือเป็นข้อมูลที่อยู่ในข้อตกลงรักษาความลับ แม้แต่ในประวัติของนักไลฟ์ก็ไม่สามารถหาได้ ยิ่งแพลตฟอร์มปลาดอทเป็นแพลตฟอร์มไลฟ์สตรีมที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ การรักษาความลับก็เป็นไปตามมาตรฐานสูงสุดในวงการ ดังนั้นถังเสี่ยวอี๋จึงสงสัยมาก: ไอ้หนุ่มธรรมดาคนนี้รู้ชื่อจริงของเธอได้ยังไงกัน?
"เอ่อ... คือว่า..."
จางหางเกาศีรษะ รู้สึกเก้อเขินไม่รู้จะตอบอย่างไร ที่จริงเขาเพิ่งเห็นชื่อนี้จากภารกิจรองของระบบ และด้วยความตื่นเต้น เขาก็เผลอเรียกชื่อนั้นออกไปโดยไม่ทันคิด จะให้บอกเธอได้ยังไงว่า ผมมีหางงอกออกมา และมันบอกผมน่ะ?
ไม่ว่าจะพูดออกไปยังไง เธอก็คงไม่เชื่ออยู่แล้ว แถมหางนี่ก็มีแค่จางหางคนเดียวเท่านั้นที่มองเห็นได้!
"ช่างเถอะ จะมาเถียงอะไรกับไอ้คนติดอ่าง!"
ถังเสี่ยวอี๋กระชากกระเป๋า LV จากมือของจางหาง แล้วผลักประตูออกไป เธอมองซ้ายมองขวาให้แน่ใจว่าไม่มีใคร แล้วเดินจากไปโดยไม่หันกลับมามองอีกเลย สำหรับดาราดังอย่างเธอ การมาที่แบบนี้แม้แต่ครั้งเดียวก็ถือเป็นเรื่องต้องห้าม!
"ผม... ผมไม่ได้ติดอ่าง..."
จางหางได้แต่ยิ้มขื่นอย่างจนใจ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อครู่สำหรับเขาเหมือนความฝัน: ผมได้เจอ "น้าสาว" หนึ่งในปลาดอทสามเซียนจริงๆ ด้วย!
จางหางคิดจะโพสต์ลงโมเมนต์ แต่พบว่าตัวเองไม่มีรูปถ่ายสักใบ หากพูดออกไปคงมีแต่คนไม่เชื่อ แต่กลิ่นหอมที่ยังคงลอยอวลในอากาศก็เป็นพยานว่าเคยมีผู้หญิงปรากฏตัวในห้องของเขาจริงๆ
"เอ๊ะ นั่นอะไรน่ะ?"
จางหางเห็นสมุดปกเขียวเล่มเล็กวางอยู่ในตู้ที่เปิดอยู่ ดูเหมือนบัตรประจำตัวอะไรสักอย่าง
ถังเสี่ยวอี๋ เพศหญิง เชื้อสายแมนจู อายุ 21 ปี คณะบริหารธุรกิจ สาขาการเงิน ชั้นปีที่ 2 มหาวิทยาลัยหัวซาง
นี่คือบัตรนักศึกษา เมื่อเห็นข้อมูลบนบัตร จางหางถึงกับตะลึง ไม่คิดว่าสาวนักไลฟ์คนนี้จะเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยด้วย และที่แปลกกว่านั้นคือ เป็นมหาวิทยาลัยเดียวกับที่รับเขาเข้าเรียนด้วย!
แต่ค่าเทอมปีละสามหมื่นห้าพันหยวน ไม่ใช่จำนวนที่คนทั่วไปจะแบกรับไหว...
ถ้าจะบอกว่าจางหางไม่มีใจให้นักไลฟ์คนนี้ นั่นคงเป็นการโกหก หลายครั้งที่เขายืมมือถือเพื่อนสนิทมาดูไลฟ์ของเธอ แม้เขาจะไม่มีเงินให้ทิป ได้แค่เป็นหนึ่งในผู้ชมนับหมื่น แต่แค่ได้มองเธอก็ดีแล้ว
"ถ้าผมไม่โดนผู้หญิงคนนั้นหลอกก็คงดี!"
จางหางวางบัตรนักศึกษาของถังเสี่ยวอี๋ลงอย่างหมดอารมณ์ แม้จะรู้สึกว่าตัวจริงของเธอสวยกว่าในไลฟ์ แต่จะทำยังไงได้? พวกเขาก็แค่เส้นตรงสองเส้นที่ตัดกันบนระนาบ มีจุดตัดกันเพียงครั้งเดียว แล้วก็จะยิ่งห่างกันไปเรื่อยๆ...
"เฮ้! ไม่ใช่สิ ผมมีหางนี่นา!"
จางหางตบหน้าผากตัวเองอย่างนึกขึ้นได้ คิดว่าตัวเองช่างโง่เหลือเกินที่ลืมเรื่องนี้ไปได้!
หางนี้ไม่ใช่บอกว่าจะช่วยให้เขากลายเป็นเชฟระดับตำนานหรอกหรือ? แม้เขาจะไม่เข้าใจความหมายของคำว่า "เชฟระดับตำนาน" ชัดเจนนัก แต่มันต้องไม่ใช่บทบาทเล็กๆ แน่นอน จากข้อมูลที่แม่นยำที่ระบบให้เมื่อครู่ ก็เห็นได้ชัดว่านี่คือไอเทมกำลังพิเศษที่จะเปลี่ยนชีวิตของเขา!
คิดได้ดังนั้น จางหางก็ไม่ลังเลอีกต่อไป รีบลูบหางของเขาทันที หน้าจออิเล็กทรอนิกส์ที่คุ้นเคยปรากฏขึ้นตรงหน้าอีกครั้ง แต่คราวนี้มีรายการเพิ่มเติม: [ภารกิจรอง] สำเร็จแล้ว โปรดรับรางวัล
รางวัลคือเหรียญทอง 25 เหรียญ รวมกับของขวัญต้อนรับผู้เล่นใหม่ 5 เหรียญ และเหรียญจากการสุ่ม 20 เหรียญ ตอนนี้จางหางมีเหรียญทองทั้งหมด 50 เหรียญแล้ว
และในขณะที่จางหางรับเหรียญทอง 25 เหรียญนั้น หน้าจอก็กะพริบแล้วปรากฏข้อความ: ยินดีด้วย! ปลดล็อกฟังก์ชัน [ร้านค้า] ในร้านค้า คุณสามารถซื้อสินค้าใดก็ได้ที่คุณต้องการ ขอเพียงมีเหรียญทองเพียงพอ!
"ว้าว เยี่ยมไปเลย!"
เมื่อได้ยินว่าปลดล็อกร้านค้าแล้ว จางหางก็อดไม่ได้ที่จะถูมือด้วยความตื่นเต้น แม้จะมีเหรียญทองไม่มาก แต่แค่ดูก็ได้ใช่ไหม? แต่พอเข้าไปดู เขาก็ถึงกับอึ้ง ร้านค้ามีประตูสี่บาน แบ่งเป็นร้านค้าระดับต้น ระดับกลาง ระดับสูง และระดับพิเศษ
ในนั้นมีสามบานที่ถูกล็อกไว้ จางหางทำได้เพียงเข้าไปในร้านค้าระดับต้นตามที่ระบบอนุญาต แต่ในหน้าโปรโมชั่นลดราคา น้ำแร่ขวดที่ถูกที่สุดก็ยังราคา 100 เหรียญทอง!
เฮ้ย! แสดงว่าเหรียญทอง 50 เหรียญที่กูหามาด้วยความเหนื่อยยาก ซื้อน้ำขวดเดียวยังไม่พอเหรอวะ?