Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 109

"ไม่จำเป็นต้องคำนับขนาดนี้หรอก ข้าสงรู้สึกละอายที่จะรับน้ำใจเช่นนี้"

บรรยากาศชะงักงันไปชั่วครู่ ซงเจวี๋ยค่อยๆ เอ่ยประโยคนี้ออกมา

ซูเถียนที่รู้สึกอับอายอยู่แล้ว พอได้ยินประโยคนี้ก็เงยหน้าขึ้นมองซงเจวี๋ยทันที เพิ่งพบว่าซงเจวี๋ยปรากฏตัวอยู่ตรงหน้านางตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ และยังได้รับการคำนับอย่างลึก...