Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 33

เจี่ยวเหม่ยเห็นฉันแล้วร้องเรียกด้วยความดีใจ ก่อนจะพูดอย่างเขินอาย "เสื้อผ้าคุณเปื้อนเลือดไปหมด แถมยังขาดหมดแล้ว ฉันเอาไปทิ้งให้แล้วล่ะ ซื้อชุดใหม่มาให้ด้วย"

"ฉันหลับไปนานแค่ไหน หัวยังมึนๆ อยู่เลย"

"สองวันแล้วค่ะ" เจี่ยวเหม่ยตอบสั้นๆ

ฉันสูดลมหายใจลึกๆ แล้วลูบๆ ข้างเตียงตามความเคยชิน เจี่ยวเหม่ยด...