Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 305

เสี่ยวเหม่ยพูดจนผมเกือบหลุดขำออกมา

โดยเฉพาะน้ำเสียงอันแสนระทมทุกข์ของเธอ ยิ่งทำให้ผมรู้สึกข่มอารมณ์ขันไว้ไม่อยู่

"นายยังจะหัวเราะอีก!"

เสี่ยวเหม่ยโมโห ตบหัวผมเต็มแรง

"เธอวางใจได้ ฉันอยู่ฝั่งพวกเธอนะ"

เสี่ยวเฉียนไม่ได้โง่อย่างที่คิด หลายวันมานี้ผมไม่ได้ทำอะไรเลย ใช้ชีวิตอย่างสบายๆ เขาคงมองออกถึงคว...