Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 294

โอ้ย!

ทั้งฉันและเสี่ยวเม่ยไม่เคยคิดเลยว่าคนที่ยืนอยู่ตรงประตูตอนนี้จะเป็นเสี่ยวหราน ที่เราไม่ได้พบกันมานาน!

และท่าทางของเราสองคนตอนนี้มันช่างเป็น...

หัวใจฉันกระตุกวูบ รีบปล่อยเสี่ยวเม่ยทันที เสี่ยวเม่ยก็ร้องเรียกชื่อเสี่ยวหราน แต่ก็สายไปแล้ว น้ำตาของเสี่ยวหรานเริ่มไหลพราก เธอมองฉันกับเสี่ยวเม่ยด้...