คืนแห่งความฟุ่มเฟือย

บทที่ 234

ความจริงแล้วฉันรู้สึกรำคาญกับความเอาแต่ใจของเสี่ยวเหม่ยมาก เขาไม่ขายก็คือไม่ขาย นาฬิการุ่นลิมิเต็ด มันก็เป็นเรื่องปกติ แต่นิสัยเสี่ยวเหม่ยมันก็เป็นแบบนี้ จะทำยังไงได้

มีเงินก็เอาแต่ใจ เถื่อนเถร ไม่ยอมฟังเหตุผล

เพราะฉะนั้นเวลาเธอก่อเรื่อง ฉันก็ได้แต่ยืนดูอยู่ข้างๆ ไม่พูดอะไรสักคำ ธุระไม่ใช่ ไม่ขอยุ...