Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 177

ผมยิ้มอย่างเก้อเขิน "พี่เยียนอวี่ครับ เรื่องนี้มันไม่ใช่อย่างที่คิด..."

ผมพยายามหัวเราะแก้เก้อ แต่ในใจก็อดแปลกใจไม่ได้ ซ่งเยียนอวี่สาวสวยคนนี้ดูเงียบๆ แต่กลับมองทะลุใจคนได้ราวกับมีตาทิพย์ คนที่ก้าวมาถึงจุดนี้ได้ คงไม่ได้อาศัยแค่โชคชะตาและหน้าตาเท่านั้น

เธอหัวเราะคิกคัก นั่งไขว่ห้างบนโซฟา จิบเหล้...