Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 52

ขณะนั้น ฉันไม่อาจควบคุมตัวเองได้อีกต่อไป โอบกอดเธอไว้ แล้วหยอกเย้าร่างกายเธออย่างเร่าร้อน ฉินเตี๋ยถูกฉันรังแกจนตัวอ่อนระทวย น้ำตาคลอ หลังจากเราพัวพันกันอย่างหวานชื่น เราจึงลุกขึ้นแต่งตัว

"กินอาหารเช้ากันเถอะ" ฉันกอดเธอไว้ ฉินเตี๋ยผลักฉันออก "เรื่องเมื่อคืนให้ถือเสียว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น"

ฉันนึกว่...