Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 251

"เธอรู้ได้ยังไง?" ผมใจหายวาบ รีบตะโกนเรียกเจ้าโจวคุน

แต่ไม่คาดคิดว่าโจวคุนจะไม่แม้แต่จะหันมามอง เดินออกจากผับไปเลยทันที

ผมรู้สึกว่าคำพูดของโจวคุนมีนัยแฝงชัดเจน ผมหันไปมองหลี่โหรวที่อยู่ข้างๆ "หลี่โหรว ผมต้องขอโทษจริงๆ มีธุระด่วนต้องไป คราวหน้าเราค่อยมาดื่มด้วยกันนะ"

หลี่โหรวยิ้มหวานโดยไม่พูดอะไร...