Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 191

"น้า อย่าเสียใจไปเลยนะ" น้าที่นั่งตรงหน้าผมดวงตาแดงเรื่อ ก้มหน้าลงต่ำ ดูแล้วชวนให้ใจหาย ผมรีบเอ่ยปากปลอบ "ผมอยากให้น้าเป็นเหมือนเมื่อก่อน ไม่ว่าจะจนหรือรวย อย่างน้อยก็มีความสุขกับชีวิต"

จากนั้นผมเห็นประตูร้านอาหารถูกผลักเปิดโดยชายชุดดำคนหนึ่ง ชายคนนี้รูปร่างสูงใหญ่ สวมแว่นตาดำ ใบหน้าเรียบเฉย จากรูป...