Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 167

"ได้ เดี๋ยวฉันไปส่งพวกนายเอง" หลี่โหรวยิ้มให้พวกเรา รอยยิ้มของเธอสวยมาก เป็นรอยยิ้มที่ผู้ชายทุกคนชื่นชอบ ฉันรู้สึกว่าหลินเฟิงเริ่มหลงเสน่ห์เธอแล้ว ยืนอยู่ข้างๆ หลินเฟิง ฉันได้ยินเสียงกลืนน้ำลายของเขาชัดเจน ในใจก็อดรู้สึกอายแทนเพื่อนคนนี้ไม่ได้

ไม่รู้ว่าหลี่โหรวสังเกตเห็นท่าทางกลืนน้ำลายของหลินเฟิงห...