Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 153

"น้าเล็ก เป็นอะไรไปครับ?" ผมถามอย่างร้อนรน

มองดูร่างอ่อนระทวยของเธอที่ไร้ซึ่งความมีชีวิตชีวาเหมือนทุกวัน หัวใจผมปวดร้าวจนแทบทนไม่ไหว

แต่เธอกลับไม่ตอบ แล้วโผเข้ากอดผมแน่น ก่อนจะเกาะไหล่ผมและประชิดริมฝีปากสีแดงน่าหลงใหลมาที่ริมฝีปากผม

"น้าเล็ก..." ผมเรียกเธอเบาๆ แต่สิ่งที่ตอบกลับมากลับเป็นความต้อ...