Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 135

ผมรู้สึกสะเทือนใจมาก แต่กลับยิ้มและบอกชินเตี๋ยว่า "ไม่ต้องห่วงนะ เพื่อลูก ผมจะไม่ทำอะไรบุ่มบ่าม" พูดจบผมก็กอดชินเตี๋ยกลับไปนอนบนเตียง ผมแค่ไม่อยากให้เธอเป็นห่วง แต่เมื่อเห็นสีหน้าขมวดคิ้วกังวลของเธอ ผมจึงใช้จูบปลอบประโลมหน้าผากของเธอ ผมรู้ว่าชินเตี๋ยทำเพื่อผมมากมาย ช่วยเหลือผมมาตลอด ผมไม่อยากให้เธอต...