Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 33

ผมมองดูใบหน้าอันเต็มไปด้วยความเป็นห่วงของไป๋หัว ในใจก็รู้สึกซาบซึ้งอยู่ไม่น้อย ความจริงแล้วเวลาที่ผมได้ใช้ชีวิตร่วมกับไป๋หัวก็ไม่ได้นานมากนัก แค่ตอนนี้เธอเป็นห่วงและคิดถึงผม ผมก็รู้สึกพอใจมากแล้ว

ผมพยักหน้าเบาๆ จ้องมองไป๋หัวแล้วพูดว่า "ครับ ผมเข้าใจแล้ว พี่สาว"

ไป๋หัวพยักหน้าเบาๆ แม้ในแววตายังคง...