วัยรุ่นสุดซ่า

บทที่ 3

พี่เหมยเดินเข้ามาข้างในและมาหยุดอยู่ข้างๆ ผม ผมหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาและกำลังจะสวมใส่ แต่พี่เหมยก็พูดขึ้นอย่างกะทันหัน "ยังไม่ต้องใส่หรอก ดูเหมือนนายไม่ได้อาบน้ำมาสักพักแล้วนะ เมื่อกี้ฉันเช็คเครื่องทำน้ำร้อนแล้ว น้ำร้อนพร้อมแล้ว ให้ฉันช่วยอาบน้ำให้นายดีกว่า"

พูดจบ พี่เหมยก็สวมรองเท้าแตะให้ผม แล้วจูงผมเข้าไปในห้องน้ำ

เมื่อเข้าไปในห้องน้ำ พี่เหมยถอดรองเท้าส้นสูงออก เธอเดินเท้าเปล่าบนพื้นห้องน้ำ แล้วยกมือถอดเสื้อออก

เธอคิดว่าผมมองไม่เห็น จึงทำตัวเป็นธรรมชาติ แต่เมื่อผมเห็นร่างท่อนบนของเธอที่มีเพียงชุดชั้นในบางๆ ปกปิดอยู่ ผมรู้สึกตื่นเต้นจนแทบจะเป็นลม

ผิวของเธอขาวผ่อง เนินอกที่เหมือนจะทะลักออกมาจากการบีบรัดของชุดชั้นในดูยั่วยวนเหลือเกิน ความอวบอิ่มทั้งสองข้างขนาบร่องลึกตรงกลาง รูปร่างของเธอช่างงดงามสมบูรณ์แบบที่สุด

เธอไม่ทันสังเกตความผิดปกติของผม เธอเอื้อมมือไปปลดซิปด้านหลัง คลื่นเนินอกอันเต็มเปี่ยมก็ปรากฏอิสระขึ้นมา แกว่งไกวอยู่ตรงหน้าผม

ผมถอยหลังโดยอัตโนมัติ แต่เผลอลื่นบนพื้น พลาดท่าล้มตรงไปทางพี่เหมย

"โอ๊ย..."

ผมร้องด้วยความเจ็บปวด รู้สึกเสียวที่หัวเข่า แต่ทันทีที่พบว่าตัวเองกำลังกอดขาทั้งสองข้างของพี่เหมยอยู่ ผมก็ชะงักอีกครั้ง

ขายาวเรียวของเธอช่างเซ็กซี่ ผิวของเธอขาวราวกับหิมะ และในขณะนั้น เมื่อมือของผมลูบไล้ขึ้นไป ผมถึงตระหนักว่าขาคู่นี้ไม่เพียงแต่ดูสวยงาม แต่สัมผัสยังให้ความรู้สึกที่เหลือเชื่อ

เวลาเหมือนหยุดนิ่ง ผมจมดิ่งอยู่ในความรู้สึกนั้นโดยไม่อาจถอนตัว แต่พี่เหมยรู้สึกตัวอย่างรวดเร็ว เธอคว้าแขนผมและดึงผมขึ้นมา แล้วรีบย่อตัวลงสัมผัสหัวเข่าของผม มองผมด้วยความเป็นห่วง "หลิวหยาง นายไม่เป็นอะไรใช่ไหม?"

ผมส่ายหน้า "พี่เหมย ไม่เป็นไรครับ ไม่ได้เจ็บอะไร"

พี่เหมยพยักหน้า แล้วพูดว่า "หลิวหยาง เพราะนายตาบอด พี่เลยไม่ต้องระมัดระวังอะไรมาก พี่จะช่วยขัดตัวให้นาย แต่นายห้ามถือโอกาสแตะเนื้อต้องตัวพี่นะ ถ้าทำแบบนั้น นายก็ไม่ต่างอะไรกับพ่อสารเลวของนายหรอก"

นึกถึงการที่ผมปิดบังเรื่องที่ตาผมมองเห็นได้ ในใจผมรู้สึกกระวนกระวายอยู่บ้าง แต่ตอนนี้ผมไม่มีทางเลือกนอกจากปิดบังต่อไป เพราะผมได้แอบมองร่างกายของพี่เหมยไปแล้ว ไม่มีทางถอยกลับ

ต่อหน้าผม พี่เหมยไม่ได้ระมัดระวังอีกต่อไป เธอถอดเสื้อผ้าออกจนหมด ยืนอยู่ตรงหน้าผมดูราวกับนางฟ้า ชวนให้หลงใหล

เธอมองลงไปข้างล่าง พูดว่า "พี่รู้ว่านายโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว แต่ตราบใดที่นายยังคิดกับพี่เหมือนพี่สาวคนหนึ่ง ไม่มีความคิดเลยเถิด พี่กับนายก็ไม่จำเป็นต้องมีอะไรต้องระวัง นายก็เหมือนกัน เข้าใจไหม?"

ผมพยักหน้าเบาๆ "เข้าใจแล้วครับ พี่เหมย"

พี่เหมยยิ้มบางๆ หลังจากนั้นก็ไม่ลังเลอีก เธอเอื้อมมือมาช่วยถอดกางเกงในของผม

ในชั่วขณะนั้น ผมรู้สึกว่าใบหน้าตัวเองแทบจะแดงก่ำด้วยความอาย เพราะสามารถมองเห็นร่างกายของพี่เหมยได้อย่างชัดเจน น้องชายของผมตื่นตัวขึ้นมาตั้งแต่แรกแล้ว แข็งเหมือนแท่งเหล็ก ผมอายจนรู้สึกกระวนกระวายในใจ ราวกับเลือดในร่างกายกำลังจะลุกเป็นไฟ