Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 47

เป็นภาษาไทย

อานเหรินลุกขึ้นนั่ง บอกตัวเองให้ใจเย็นๆ อย่างมากก็แค่แกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่องอะไรทั้งนั้น

แกล้งเมาจนจำอะไรไม่ได้ก็จบแล้ว ไม่มีปัญหาอะไร เธอหน้าหนาพอ ไม่กลัวอยู่แล้ว!

ตอนดื่มมันช่างห้าวหาญเหลือเกิน แต่ตอนนี้กลับเสียใจนักหนา

อานเหรินล้มตัวลงนอนมอง จู่ๆ ก็รู้สึกไม่คุ้นเคยที่ไม่มีสวี่เยี่...