Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 142

วรรณกรรมจีน

เนื่องจากเป็นฝีมือของอานหรานเอง กู้ยุนฝานจึงให้เกียรติด้วยการกินจนหมดเกลี้ยง แม้แต่น้ำซุปสุดท้ายก็ดื่มจนไม่เหลือแม้แต่หยดเดียว

เมื่ออานหรานเข้าไปเก็บชามช้อน เห็นชามที่สะอาดเกลี้ยงเกลาจนแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง ไม่คิดว่าเขาจะให้เกียรติถึงเพียงนี้ ความหวานละมุนที่บรรยายไม่ถูกแล่นผ่านหัวใจเ...