Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 982

"ยังโกรธอยู่เลย ฉันเลยต้องเอาใจ

"นั่งสิ!" ลี่เหม่ยถิงชี้ไปที่โซฟา เธอไม่หันมามองเลย ไม่รู้ว่าเธอยิ้มหรือเปล่า แต่น้ำเสียงดีขึ้นเยอะแล้ว

ฉันลองนั่งลงไป รู้สึกว่ามันไม่เหมือนกันจริงๆ นุ่มสบาย นิ่ม แถมยังรองรับร่างกายได้ดี ทำให้รู้สึกสบายมาก คงเป็นงานฝีมือจากต่างประเทศแน่ๆ

"จะดื่มอะไร?" ลี่เหม่ยถิงเ...