Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 975

เห็นได้ชัดว่าเธอพยายามกลั้นยิ้ม เม้มปากแน่น แต่สุดท้ายมุมปากก็โค้งขึ้นเป็นรอยยิ้ม

ถึงจะดูน่าอาย แต่การได้เห็นลี่เหม่ยถิงยิ้มก็ดีแล้ว ผมเลยยิ้มตามไปด้วย

แต่พอยิ้มได้แป๊บเดียว ลี่เหม่ยถิงก็เก็บรอยยิ้มไป แล้วเดินกระทืบส้นรองเท้าสูงกึก ๆ มุ่งหน้าออกไปข้างนอก

ผมมองรองเท้าส้นสูงสีดำเงางาม เท้าเล็กขาวผ่...