Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 89

"ข้างหน้านั่น! ใกล้ถึงแล้ว!" หลังจากวิ่งเหยาะๆ มากว่าสิบนาที ในที่สุดเราก็เห็นจารึกหินที่ยอดเขา

ด้วยความดีใจ เธอหันมาพูดกับฉันโดยไม่ทันมองทาง พอพูดจบก็เท้าพลาดลื่นไถลไปข้างหลัง

โชคดีที่เธอจับมือฉันไว้ตลอด ฉันคว้ามือเธอไว้ทัน พร้อมกับประคองเอวเธอไว้

หัวใจฉันเต้นตึกตักด้วยความตกใจ พูดทั้งที่ใจยังไม่หา...