Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 864

มาถึงสำนักงานการท่องเที่ยวอีกครั้ง ใจหายหวั่นไหวจริงๆ!

คำพูดโบราณว่าเงินทองเป็นของมายา แต่ถ้าไม่มีคนรู้จัก มาถึงที่นี่ก็เหมือนมืดแปดด้าน

ยืนต่อแถวรอคิวอีกครั้ง เจ้าหน้าที่ก็ยังเป็นหญิงวัยสี่สิบกว่าคนเดิม ไม่รู้ว่าฉันดูเด่นเกินไปหรือว่าเรื่องครั้งก่อนทำให้เธอจำฉันได้แม่นยำ

พอเห็นฉัน เธอก็ทำหน้าบึ้...