Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 37

น้ำตาเปียกชุดนอน

น้ำตาเปียกชุดนอน เสื้อผ้าแนบติดกับร่างของเธอ ฉันรู้สึกได้ชัดว่าร่างของเธอสั่นเทาเล็กน้อย เธอเงียบไปสองสามวินาที แล้วกอดฉันพลางร่ำไห้สะอึกสะอื้น

ฉันไม่รู้จะปลอบเธออย่างไร พูดอะไรไม่ออก เราเพียงกอดกันแน่น ปล่อยให้น้ำตาไหลรินลงมา

ไม่รู้ว่าร้องไห้นานแค่ไหน จนความรู้สึกได้ระบายออกไป...