Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1580

ทงกุ้ยชะงักไปครู่หนึ่ง แล้วยิ้มพลางกล่าว "ตามสบาย"

ผมค่อยๆ หมุนตัว ถือดาบเดินออกจากประตู

ตลอดทางพยายามทำตัวนิ่งๆ แต่พอกลับถึงรถ ก็รีบขับหนีออกจากคฤหาสน์หลังนั้นเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้

ไม่ได้กลับบ้านทันที รถจอดอยู่ข้างเสาสะพานที่เข้าเมือง

ไม่ใช่เพราะที่นี่ไกลจากคฤหาสน์ของทงกุ้ยพอแล้ว แต่เพราะมือ...