Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1544

"อืม! รีบขึ้นไปเถอะ" ผมยิ้มฝืนๆ พลางพยักหน้า

มองร่างอรชรของฟางเหยาที่หายลับไปในบันได นึกถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อครู่ ผมถอนหายใจยาว

ไม่รู้ว่าต่อไปจะต้องวางตัวอย่างไร ยิ่งไม่รู้ว่าจะเผชิญหน้ากันอย่างไร

แต่เรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว และไม่ใช่แค่ครั้งเดียว บางทีอาจมีมาก่อนหน้านี้แล้ว จึงรู้สึกว่า...