Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1509

หน้าอกเปียกชุ่มไปด้วยน้ำตา ขณะที่ผมกำลังจะปลอบ เธอสะอื้นพลางรีบพูดขึ้น "ขอโทษนะ ฉัน..."

ผมเอ่ยขัดเสียงเบา "พอเถอะ! ผมต่างหากที่ต้องขอโทษคุณ ที่ทำให้คุณตกใจ ผมไม่ควรสงสัยคุณเลย ผมสัญญา ต่อไปไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ผมจะไม่สงสัยคุณอีก"

ราวกับถูกผมกระตุ้น อารมณ์ที่เพิ่งสงบลงเล็กน้อยก็ปะทุขึ้นอีกครั้ง เธอ...