Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1244

เพื่อให้หลี่เหม่ยถิงรู้สึกผ่อนคลาย ผมวางขาขาวที่พาดอยู่บนไหล่ลง แล้วอุ้มเธอไปวางบนเตียง

ดูเหมือนเธอจะหมดแรง อ่อนระทวยราวกับปลาที่ว่ายน้ำ

ผมเช็ดเหงื่อบางๆ ที่ผุดขึ้นบนหน้าผากเธอ มองขนตาที่สั่นระริกของเธอ ดูเหมือนเธอยังคงดื่มด่ำอยู่ในห้วงความรู้สึก

ผมลูบร่างกายเธอเบาๆ โดยไม่รบกวน

ไม่รู้ทำไม เพียงครั้ง...