Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1229

หันกลับไปมองเห็นเสี่ยวอวี่ที่กำลังวุ่นอยู่กับการอธิบายกับหัวหน้าคนงาน และผู้หญิงคนนั้นที่หลบอยู่ข้างๆ เสี่ยวอวี่ เหมือนนกน้อยที่ตกใจกลัว ตั้งแต่ต้นจนจบไม่พูดสักคำ ฉันจำใจวิ่งตามไป

ถึงแม้จะใส่รองเท้าส้นสูง แต่ผู้หญิงคนนั้นวิ่งได้เร็วมาก ฉันวิ่งออกจากสถานีถึงได้เห็นเงาร่างของเธอ

ฉันตะโกนเรียกชื่อเหล...