Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 108

ผมกับภรรยากอดกันแน่น จนกระทั่งเสียงสะอื้นของเธอหยุดลง และรอยน้ำตาแห้งไป

การร้องไห้ออกมาทำให้รู้สึกดีขึ้นจริงๆ ผมมองเธอค่อยๆ ผ่อนคลาย แววตาที่เต็มไปด้วยความกังวลค่อยๆ จางหาย

หัวใจที่เคยแขวนลอยของผมก็ได้วางลงเสียที ผมนึกถึงคำถามที่คอยรบกวนจิตใจมาตลอด ทั้งชวนให้สงสัยและน่ากลัว

ผมลองถามเธออย่างระมัดระวั...