Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 98

ตื่นขึ้นมาอีกที ผมพบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงสนามที่เอามาจากบ้านแต่ไม่เคยใช้ ส่วนโหลซื่อนอนกางแขนกางขาอยู่บนโซฟาพร้อมเสียงกรน ทั้งในห้องนั่งเล่นและห้องนอนไม่มีวี่แววของเผิงอวี่ คงไปพบแม่ที่โรงแรมแล้ว

ผมลุกขึ้นนั่งพลางนวดศีรษะ แต่นึกไม่ออกเลยว่าเมื่อคืนผ่านไปยังไง ความทรงจำหยุดอยู่แค่บนสะพานฉางเจียง ห...