Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 36

ไม่รู้ว่าทำไม เมื่อได้ยินคำพูดของเย่าเหยา ปฏิกิริยาแรกของฉันกลับเป็นการมองไปที่ซูเซี่ย และเมื่อพบว่าซูเซี่ยไม่ได้สนใจบทสนทนาของเรา ฉันถึงกับถอนหายใจด้วยความโล่งอก

แต่ฉันไม่ทันสังเกตความผิดปกติของตัวเองในตอนนั้น เพราะคำพูดของเย่าเหยาทำให้ฉันตกใจอีกครั้ง ฉันคิดว่าเย่าเหยาคงเลิกล้มความคิดเพ้อฝันนั่น...