Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 254

ถึงแม้เฉินมู่จะบอกให้ฉันกลับไปก่อน แต่ฉันก็ยังคงรออยู่หน้าเรือนจำ ขนของขึ้นรถเสร็จแล้ว ฉันนั่งที่ที่นั่งคนขับ เปิดกระจก มองไปทางเรือนจำ สูบบุหรี่มวนแล้วมวนเล่า จนฟ้าเริ่มมืด แต่เฉินมู่ก็ยังไม่ส่งข่าวมาให้ฉัน

ฉันไม่ได้เร่งเธออีก เชื่อว่าตอนนี้เธอคงติดต่อทุกคนที่พอจะช่วยได้ไปหมดแล้ว และคงกำลังรอข่าวเ...