Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 222

บทประพันธ์จีน

หลังจากทานอาหารเย็นกับซูเซี่ย เธอยังมีประชุมในช่วงค่ำ พอเธอจากไป ฉันนั่งอยู่ในห้องทำงานของเธอคนเดียว บนเก้าอี้ที่เธอนั่งทุกวัน รายล้อมด้วยกลิ่นอายของเธอที่ยังคงอวลอยู่

ฉันรู้ชัดเจนว่า บนเส้นทางข้างหน้าของเรา มีห้วยลึกที่ข้ามไม่ได้ปรากฏขึ้นอีกครั้ง แม้ซูเซี่ยจะคอยปลอบใจฉันตลอด แต่ฉันเ...