เจ้าของบ้านสาวสวย

บทที่ 160

พอได้ยินเช่นนั้นผมก็ได้แต่ลูบจมูกตัวเองอย่างเก้อเขิน ดูเหมือนว่าเย่าเหยาจะรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นกับผมในช่วงที่ผ่านมาแล้ว เรื่องที่ผมหนีไปเฉิงตูเพราะความรักคงกลายเป็นข่าวแพร่สะพัดในหมู่เพื่อนฝูงไปเรียบร้อยแล้ว

เย่าเหยาเห็นผมไม่พูดอะไร แต่เธอก็ไม่มีทีท่าว่าจะปล่อยผมไปง่ายๆ ครู่หนึ่งเธอก็ถามขึ้นมาว่า...