Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 908

นวนิยายจีน

เมื่อความหวังถูกเปิดออก มันก็เหมือนสัตว์ร้ายยุคก่อนประวัติศาสตร์ที่ไม่อาจควบคุมได้ ไม่เช่นนั้นจะมีคนทำผิดมากมายได้อย่างไร เธอพิงตัวกับฉัน ค่อยๆ กินอาหารเป็นคำเล็กๆ แล้วพูดเสียงเบาว่า "ขอบคุณที่ตามใจฉันขนาดนี้ คุณไม่กลัวฉันจะเสียคนเหรอ"

"จะเป็นอย่างนั้นเหรอ" ฉันถามพร้อมรอยยิ้ม "ถ้าเสียคน...