Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 897

เมื่อเห็นว่าฉันยังยืนอยู่ที่เดิม เธอชะงักฝีเท้าลงเล็กน้อย อาจเป็นเพราะนึกได้ว่าฉันได้ยินเสียงของเธอทุกคำไม่ตกหล่น เลยรู้สึกเขินอายอยู่บ้าง

แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องพวกนี้ พวกเราต้องรีบออกไปจากที่นี่โดยเร็ว ไม่อย่างนั้นจะถูกคนพวกนั้นไล่ตามมาทัน แถมพวกเรายังไม่มีอุปกรณ์ส่องสว่างใดๆ จำเป็นต้องหาท...