Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 866

"แล้วนาย..." เฉินฮุ่ยกัดริมฝีปากเบาๆ "เป็นอะไรไหม" แม้ว่าน้องชายของผมจะยังแข็งราวกับเหล็กกล้า แต่ผมก็ฝืนตอบไป "ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร เดี๋ยวก็ดีเอง"

"งั้นเราพักกันเถอะ" เฉินฮุ่ยปล่อยมือ หันใบหน้างามไปทางอื่น ไม่กล้าแม้แต่จะมองผมสักนิด คงเป็นเพราะเมื่อครู่เธอเองก็เพิ่งมีความคิดเช่นนั้นอย่างกะทันหัน

ผม...