Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 86

"ได้" หลี่เฉียงตอบรับอย่างงัวเงีย พอจะลุกขึ้นยืนก็เซถลาไปทางพื้น ร่างกายเสียหลักล้มลงโดยไม่อาจควบคุมได้ ผมรีบยื่นมือไปประคอง ดูท่าไอ้หมอนี่จะเมาจริงๆ เสียแล้ว

"เป็นอะไรอีกล่ะ" หวังฉินเดินมาช่วยพยุงหลี่เฉียง และฉวยโอกาสตอนที่หลี่เฉียงไม่ทันสังเกต เธอยื่นมือน้อยๆ มาเกาหลังมือผมเบาๆ ทำเอาผมใจเต้นรัวขึ...