Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 708

ประมาณหนึ่งชั่วโมงต่อมา หวังฉินก็ลุกขึ้นสวมเสื้อผ้า แล้วยิ้มตาหยีพูดว่า "พี่ขอตัวก่อนนะ คราวหน้าจะมาเอาใจน้องอีก"

"งั้นก็รอรับการมาเยือนของพี่ครับ" จู่ๆ ผมก็รู้สึกแปลกๆ ราวกับว่าตัวเองเป็นเหมือนเป็ดที่คอยให้หวังฉินมาเอาใจ มองดูหวังฉินเดินออกจากห้องไป ผมส่ายหัว นี่มันความคิดอะไรกัน ช่างเป็นความคิดที...