บทที่ 5
แม้ว่าจะใกล้เวลาเข้างานแล้ว แต่ฉันไม่กล้าปล่อยให้น้าสาวอยู่ในห้องคนเดียว
เพราะไอ้หลี่เฉียงที่อยู่ห้องข้างๆ นั้นคอยจ้องมองความงามของน้าสาวมาตลอด ฉันเห็นบ่อยครั้งว่าเวลาเขาเจอน้าสาว สายตาของเขาเต็มไปด้วยแววตากระหายอย่างไม่ปิดบัง
หลังจากที่เรากินอาหารเช้าเสร็จ เราก็ออกจากบ้านพร้อมกัน หลังจากส่งน้าสาวที่สนามบินแล้ว ฉันก็รีบไปทำงาน ความจริงแล้วฉันมีเป้าหมายอยู่เสมอว่าจะต้องหาทางหาเงินให้มากๆ แล้วย้ายไปอยู่ที่ดีกว่านี้
ด้วยวิธีนี้ฉันจะได้ไม่ต้องกังวลว่าไอ้หลี่เฉียงจะทำอะไรกับน้าสาว และฉันก็จะได้อยู่กับน้าสาวตามลำพังด้วย
วันหนึ่งผ่านไปอย่างยุ่งวุ่นวาย พอตกเย็น ฉันโทรหาน้าสาวเพื่อถามว่าเลิกงานหรือยัง แต่ไม่คิดว่าน้าสาวจะกลับถึงบ้านก่อนฉันเสียอีก
ฉันเป็นห่วงที่เธออยู่ในห้องคนเดียว จึงรีบกลับบ้านทันที
พอกลับมาถึง ฉันไม่พบว่าหลี่เฉียงอยู่ในห้อง และหวังฉินก็ยังไม่กลับมา ในใจฉันโล่งอกทันที ฉันเคาะประตูห้อง แล้วได้ยินเสียงน้าสาว "ใครคะ"
"ผมเองครับ" ฉันตอบ "ผมขอเข้าไปได้ไหมครับ"
"เสี่ยวหลง!" น้าสาวร้องเรียกอย่างดีใจ แล้วเปิดประตู ใบหน้างามมีรอยยิ้มประดับอยู่ "กลับมาแล้วเหรอ"
พอเห็นท่าทางของน้าสาวในตอนนี้ เหมือนกับผู้หญิงที่รอสามีกลับบ้าน ฉันอดถอนหายใจในใจไม่ได้ว่าทำไมเธอถึงต้องเป็นน้าสาวของฉันด้วย
"ยืนเหม่ออะไรอยู่ล่ะ เข้ามาสิ" น้าสาวดึงมือฉันเข้าไปในห้อง พอเข้าไป ฉันก็เห็นว่าบนโต๊ะเล็กในห้องมีอาหารวางอยู่ และมีเบียร์อีกสองสามกระป๋อง ใจฉันกระตุกวูบ นี่มันเกิดอะไรขึ้น?
น้าสาวหัวเราะคิกคัก "วันนี้ฉันได้รับแจ้งว่าผ่านช่วงทดลองงานสามเดือนแล้ว ฉันกำลังจะได้เป็นแอร์โฮสเตสอย่างเป็นทางการ คืนนี้เราต้องฉลองกันหน่อยแล้ว"
"จริงเหรอครับ ยินดีด้วยนะครับ!" ฉันได้ยินข่าวนี้ก็ดีใจให้กับน้าสาวอย่างแน่นอน
น้าสาวยื่นนิ้วขาวผ่องมาแตะจมูกฉันเบาๆ "เหนื่อยมาทั้งวัน ตัวเหม็นเหงื่อไปหมด รีบไปอาบน้ำเถอะ แล้วเราค่อยมาฉลองด้วยกัน"
"งั้นผมไปอาบน้ำก่อนนะครับ" ฉันหยิบเสื้อผ้าที่จะเปลี่ยนและกำลังจะไปอาบน้ำ แต่ในตอนนั้นเอง จู่ๆ ทุกอย่างก็มืดลง ไฟดับเสียแล้ว
"กรี๊ด!" น้าสาวตกใจร้องเสียงแหลม แล้วก็กำมือฉันแน่น
ฉันรีบพูด "คงจะไฟดับน่ะครับ ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวก็คงมา น้าสาวครับ ผมไปอาบน้ำก่อนนะ น้าจุดเทียนไว้สิครับ เราจะได้กินอาหารใต้แสงเทียน"
น้าสาวลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า "ก็ได้ แต่ต้องรีบนะ ฉันกลัวอยู่คนเดียว" ฉันบอกให้น้าสาวล็อคประตูห้องให้ดี แล้วถือเสื้อผ้าที่จะเปลี่ยนไปที่ห้องน้ำ
แต่ไม่คิดว่า ขณะที่ฉันกำลังอาบน้ำอยู่ ประตูห้องน้ำจู่ๆ ก็ถูกผลักเปิดจากข้างนอก แล้วมีคนบีบตัวเข้ามา
ในความมืดสนิทนี้ ฉันมองไม่เห็นว่าเป็นใคร
หรือว่าจะเป็นน้าสาว?
แต่ในตอนนั้น คนที่เข้ามากลับโอบกอดฉันจากด้านหลัง ภูเขาคู่อันนุ่มนิ่มแนบชิดติดแผ่นหลังของฉันและเสียดสีไปมา จากนั้นมือก็เลื่อนลงต่ำ คว้าจับน้องชายตัวโตของฉันเอาไว้
ทั้งตัวของฉันสะดุ้งโหยง นี่จะไม่ใช่น้าสาวจริงๆ ใช่ไหม
"อย่าขยับนะ พ่อคนเลว ฉันจับหลักฐานของนายได้แล้ว" เป็นหวังฉินจากห้องข้างๆ นี่เอง!
เธอเข้าใจผิดคิดว่าฉันเป็นแฟนของเธอ หวังเฉียง
ฉันไม่กล้าส่งเสียง กลัวว่าจะเกิดเรื่องยุ่งยาก ถ้าน้าสาวที่อยู่ในห้องเดินมาเห็นสภาพของเราตอนนี้ล่ะ
ตอนนี้หวังฉินเริ่มใช้ภูเขาคู่นุ่มนิ่มถูไถที่แผ่นหลังของฉัน พร้อมกับใช้มือเล็กๆ ลูบไล้น้องชายตัวโตไปมา นิ้วมืออันนุ่มนวลไล้ผ่านส่วนปลายไม่หยุด
ถูกหวังฉินยั่วยวนเช่นนี้ ไฟในร่างกายฉันค่อยๆ ลุกโชนขึ้นมา
แทบจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว!