Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 496

"ที่รัก เราไปกันเถอะ ที่นี่เสียงดังจะตายอยู่แล้ว ไม่รู้ว่าไอ้นั่นของใครวิ่งออกมา" ผมเห็นท่าไม่ดีจึงโอบเฉินฮุ่ยเดินไปอีกทาง ไม่แม้แต่จะมองเจียงเจ้าสักแวบ

แรกเริ่มเฉินฮุ่ยยังดิ้นเบาๆ แต่ก็ยอมให้ผมโอบเธอเดินไป พอผ่านเสาสองต้น เฉินฮุ่ยก็หันมาพูดกับผมเสียงเย็นชาทันที "ปล่อยมือคุณเดี๋ยวนี้!" น้ำเสียงของเ...