Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 415

ผมแปลบทความจากนวนิยายจีนเป็นภาษาไทย

คนขับรถพูดมากเสียจนผมเริ่มง่วงนอน เขาคงสังเกตเห็นว่าผมไม่อยากคุยด้วย จึงเงียบไปและพาผมมาส่งที่หน้าบาร์แห่งหนึ่งชื่อ "คลั่งยามเที่ยงคืน" หลังจากจ่ายค่าโดยสาร ผมก้าวลงจากรถ ตอนนั้นเป็นเวลาเกือบสามทุ่มแล้ว หน้าบาร์มีรถจอดเรียงรายหลายคัน ตั้งแต่คันละหลักแสนไปจนถึงห...